အဲ့ဒီေန႔က ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မယ္တင္ မယ္တင့္ စားပြဲမွာ အေခြၾကည့္ေနၾကတာဗ်..။
ၾသ မယ္တင့္စားပြဲဆိုတာ မယ္တင္တို႔ ရံုးခန္းထဲက စားပြဲကိုေျပာတာ..။
မယ္တင္ကလား ကြန္ပ်ဴတာပရိုဂရမ္မာေပါ့ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဌာနနီးနားခ်င္းေပါ့..။
အေခြၾကည့္ရင္းနဲ႔ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္လာလို႕ ဆိုျပီးသူက ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္ ထေဖ်ာ္ေပးတယ္..။
ခုေလးပဲထမင္းစားျပီတာ ပန္းကန္ေတြေတာင္ ျပန္မသိမ္းရ ေသးဘူး ေနာက္တစ္မ်ိဳးထလုပ္တာ..။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း စားေနာက္က် သြားေနာက္က် နတ္ျပည္ ေရာက္ေတာ့ သူမ်ားအရင္ ဆိုေတာ့
ထမင္းကိုစားလို႔ မျပီးေသးဘူး..။ ေကာ္ဖီထဲေရေႏြးထည့္ျပီမွ ေမႊစရာ ဇြန္းကမရွိဘူး..။
က်ေနာ္ ကေတာ့ေကာ္ဖီမစ္ အထုတ္အခြံ နဲ႔ပဲေမႊလိုက္တယ္..။ ေသာက္လို့ ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ ေကာ္ဖီ့ အပိုင္းေလ..။
ကၽြန္ေတာ့ တာဝန္က ေသာက္ဖို့..။ မယ္တင္ကို လွည့္ၾကည့္ေတာ့ သူကလဲ ထမင္းစားထားတဲ့ ဇြန္းၾကီးနဲ့
ပယ္ပယ္နယ္နယ္ေမြွေနတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္က အံ့ၾသသလို ၾကည့္ေတာ့
“နင္ေတာင္ အခြံနဲ႔ ေမႊေသးတာ ငါကဇြန္းနဲ႔” တဲ့ ..။ သူေကာ္ဖီၾကည့္ေတာ့ ဆီေတြေတာင္ေဝ့ လို့..။
ေျပာျပီေတာ့ သူ့ေကာ္ဖီသူ မိန့္မိန့္ၾကီး ေသာက္ခ်လိုက္တယ္..။
“ဟင္ ၾကက္ဥနံ႔ၾကီး” မယ္တင့္ ပါးစပ္က မေက်မနပ္ထြက္လာသည္..။
မဆီမဆိုင္ စားဖိုေဆာင္က ပန္းကန္ေတြလာသိမ္းတဲ့ အန္တီၾကီးကို သြားေမးေသးသည္..။
ေကာ္ဖီၾကက္ဥနံ့ ထြက္သြားတာ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲတဲ့..။
အေတာ္ဆံုး စားဖိုမွူးေတြေတာင္ သူ့ အေမးကို ေျဖနိုင္ မည္မထင္..။
ဒါေတာင္ အန္တီီၾကီးက စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ေျဖေပးသြားသည္..။
“ဇြန္းကိုေျပာင္းျပန္ေမြွလိုက္ေရာေပါ့ဆရာမရယ္” တဲ့..။ ဟုတ္သားပဲ..။
ၾကက္ဥေက်ာ္ဆီေတြမေပတဲ့ ဘက္ကေနေမႊပါ့လား..။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွေျပာမေနေတာ့..။
ကၽြန္ေတာ့္ကိုလာေမးရင္ေတာ့ “သြန္ပလိုက္” လို႔ေျပာလိုက္မည္..။
စဥ္းစားရင္းသူကိုလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ လားလား ေျပာရင္ယံုမယ္ေတာင္မထင္ဘူး..။
စားဖိုေဆာင္က အန္တီၾကီးေျပာသြားတာကို စဥ္းစားေနပံုရသည္..။
သူေကာ္ဖီေမႊတဲ့ လက္က တျဖည္းျဖည္း ေနွးေနွွးသြား ျပီး ေနာက္ဆံုးရပ္သြားသည္..။
အဲ့ဒီေနာက္ လက္ယာရစ္ေမႊေနရာကေန လက္ဝဲရစ္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းေမႊရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုလွည့္ေမးလိုက္ေသးသည္..။
“ဒီလိုေျပာင္းျပန္ေမြလိုက္တာနဲ့ ၾကက္ဥနံ့က ေပ်ာင္သြားလားဟင္” တဲ့..။ မွတ္ကေရာ..။
အဲ့ဒီအခ်ိန္က စျပီး ကၽြန္ေတာ္ လဲ ပရိုဂရမ္မာ ဘယ္ေလာက္ဦးေနာက္ေကာင္းတယ္..။
ဘာညာ ၾကြားတဲ့ အက်င့္တစ္ခါ ထဲေပ်ာက္သြားတာပဲ..။
အင္း ေျပာလို့ေျပာတာမဟုတ္ဘူး ပရိုဂရမ္မာမ်ား အိုအန္အီး ေတာင္ ဘာလဲျပန္ေမးခ်င္ေမးေနတာ..။
မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး..။ ေနာက္ၾကံဳမွပဲ..။ မယ္တင့္အေၾကာင္း ေျပာရင္ ကုန္မယ္မထင္ဘူး..။ ကဲ သြားျပီဗ်ိဳ႕..။
မယ္တင့္ ကို ခဏလို႕ ေျပာျပီးထြက္လာတာ..။ ေတာ္ၾကာ ေဒါပြေနလိမ့္မယ္..။
ၾသ မယ္တင့္စားပြဲဆိုတာ မယ္တင္တို႔ ရံုးခန္းထဲက စားပြဲကိုေျပာတာ..။
မယ္တင္ကလား ကြန္ပ်ဴတာပရိုဂရမ္မာေပါ့ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဌာနနီးနားခ်င္းေပါ့..။
အေခြၾကည့္ရင္းနဲ႔ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္လာလို႕ ဆိုျပီးသူက ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္ ထေဖ်ာ္ေပးတယ္..။
ခုေလးပဲထမင္းစားျပီတာ ပန္းကန္ေတြေတာင္ ျပန္မသိမ္းရ ေသးဘူး ေနာက္တစ္မ်ိဳးထလုပ္တာ..။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း စားေနာက္က် သြားေနာက္က် နတ္ျပည္ ေရာက္ေတာ့ သူမ်ားအရင္ ဆိုေတာ့
ထမင္းကိုစားလို႔ မျပီးေသးဘူး..။ ေကာ္ဖီထဲေရေႏြးထည့္ျပီမွ ေမႊစရာ ဇြန္းကမရွိဘူး..။
က်ေနာ္ ကေတာ့ေကာ္ဖီမစ္ အထုတ္အခြံ နဲ႔ပဲေမႊလိုက္တယ္..။ ေသာက္လို့ ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ ေကာ္ဖီ့ အပိုင္းေလ..။
ကၽြန္ေတာ့ တာဝန္က ေသာက္ဖို့..။ မယ္တင္ကို လွည့္ၾကည့္ေတာ့ သူကလဲ ထမင္းစားထားတဲ့ ဇြန္းၾကီးနဲ့
ပယ္ပယ္နယ္နယ္ေမြွေနတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္က အံ့ၾသသလို ၾကည့္ေတာ့
“နင္ေတာင္ အခြံနဲ႔ ေမႊေသးတာ ငါကဇြန္းနဲ႔” တဲ့ ..။ သူေကာ္ဖီၾကည့္ေတာ့ ဆီေတြေတာင္ေဝ့ လို့..။
ေျပာျပီေတာ့ သူ့ေကာ္ဖီသူ မိန့္မိန့္ၾကီး ေသာက္ခ်လိုက္တယ္..။
“ဟင္ ၾကက္ဥနံ႔ၾကီး” မယ္တင့္ ပါးစပ္က မေက်မနပ္ထြက္လာသည္..။
မဆီမဆိုင္ စားဖိုေဆာင္က ပန္းကန္ေတြလာသိမ္းတဲ့ အန္တီၾကီးကို သြားေမးေသးသည္..။
ေကာ္ဖီၾကက္ဥနံ့ ထြက္သြားတာ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲတဲ့..။
အေတာ္ဆံုး စားဖိုမွူးေတြေတာင္ သူ့ အေမးကို ေျဖနိုင္ မည္မထင္..။
ဒါေတာင္ အန္တီီၾကီးက စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ေျဖေပးသြားသည္..။
“ဇြန္းကိုေျပာင္းျပန္ေမြွလိုက္ေရာေပါ့ဆရာမရယ္” တဲ့..။ ဟုတ္သားပဲ..။
ၾကက္ဥေက်ာ္ဆီေတြမေပတဲ့ ဘက္ကေနေမႊပါ့လား..။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွေျပာမေနေတာ့..။
ကၽြန္ေတာ့္ကိုလာေမးရင္ေတာ့ “သြန္ပလိုက္” လို႔ေျပာလိုက္မည္..။
စဥ္းစားရင္းသူကိုလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ လားလား ေျပာရင္ယံုမယ္ေတာင္မထင္ဘူး..။
စားဖိုေဆာင္က အန္တီၾကီးေျပာသြားတာကို စဥ္းစားေနပံုရသည္..။
သူေကာ္ဖီေမႊတဲ့ လက္က တျဖည္းျဖည္း ေနွးေနွွးသြား ျပီး ေနာက္ဆံုးရပ္သြားသည္..။
အဲ့ဒီေနာက္ လက္ယာရစ္ေမႊေနရာကေန လက္ဝဲရစ္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းေမႊရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုလွည့္ေမးလိုက္ေသးသည္..။
“ဒီလိုေျပာင္းျပန္ေမြလိုက္တာနဲ့ ၾကက္ဥနံ့က ေပ်ာင္သြားလားဟင္” တဲ့..။ မွတ္ကေရာ..။
အဲ့ဒီအခ်ိန္က စျပီး ကၽြန္ေတာ္ လဲ ပရိုဂရမ္မာ ဘယ္ေလာက္ဦးေနာက္ေကာင္းတယ္..။
ဘာညာ ၾကြားတဲ့ အက်င့္တစ္ခါ ထဲေပ်ာက္သြားတာပဲ..။
အင္း ေျပာလို့ေျပာတာမဟုတ္ဘူး ပရိုဂရမ္မာမ်ား အိုအန္အီး ေတာင္ ဘာလဲျပန္ေမးခ်င္ေမးေနတာ..။
မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး..။ ေနာက္ၾကံဳမွပဲ..။ မယ္တင့္အေၾကာင္း ေျပာရင္ ကုန္မယ္မထင္ဘူး..။ ကဲ သြားျပီဗ်ိဳ႕..။
မယ္တင့္ ကို ခဏလို႕ ေျပာျပီးထြက္လာတာ..။ ေတာ္ၾကာ ေဒါပြေနလိမ့္မယ္..။
