မယ္တင္ႏွင့္ သူ၏ အလြဲမ်ား (၃): အထီးႏွင့္ အမ

"မယ္တင္.. "
ကၽြန္ေတာ္ စားပြဲ၀ိုင္းေဘးထိုင္ျပီးတစ္လႈပ္လႈပ္ စားေနတဲ့ မယ္တင့္ကို ၾကည့္ျပီး ေခၚလိုက္သည္..။ဘာမွ လုပ္စရာမရွိပဲ ဒီလို ထိုင္ေနရတာ ၾကာေတာ့ ပ်င္းလာသည္..။ သူက ေတာ့ "စားစရာ ေသာက္စရာ နဲ႔ေတြ႕ ေလာကၾကီးတစ္ခုလံုးကိုေမ့ ၀မ့္ေဆြ႕ ၀မ့္ေဆြ႕ ၀မ့္၀မ့္ေဆြ႕" ျဖစ္ေနသည္ကိုး..။ ပ်င္းဖို႔ အခ်ိန္ေတာင္ရမယ္မထင္..။ ေခၚတာေတာ့ ၾကားလို႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့..။
"ဘာလဲ.." တဲ့...။
မဆိုးဘူး..။ စကားျပန္ပံုေထာက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ အပ်င္းေျပ ေလွ်ာက္ေမးလို႔ရေလာက္သည္..။ ပတ္၀န္းက်င္ကို လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ဘာမွ ေမးစရာ မရွိဘူး..။ အဲ ေတြ႕ျပီ..။ မယ္တင္ စိုက္ထားတဲ့ ပန္းပင္ေလးနဲ႔ ကုန္ကူးေနတဲ့ ပ်ား ေလးေတြ..။
"ဟိုမွာ ပ်ား ေတြေတြ႔လား.."
"ေတြ႔သားပဲ.." ေမာ့ၾကည့္ျပီးေျပာသည္..။
"အင္း  အဲ့ဒါေတြ အထီးလား အမလား.."
"ေသးေသးေလးေတြ ျမင္ရဘူး.. "
ေျပာရင္း ႏုတ္ခမ္းေထာ္ျပီး မုန္႔ ကို ျပန္ငံုစားေနသည္..။ သူက ဘာမ်ားျမင္ခ်င္လဲ မသိဘူး..။ ပ်ားေတြ မ်ား နဲနဲၾကီးရင္ သူ႕ကို ေၾကာက္တာနဲ႔ တင္ ေဘာင္းဘီ၀တ္ေလာက္တယ္..။ အင္း ေသးေနတာပဲေကာင္းပါတယ္..။
"ဟုတ္ဘူးေလ.. ျမင္ရလဲ ပံုစံၾကည့္ျပီး ဘယ္လိုလုပ္ခြဲမွာလဲ.. သူတို႔ အလုပ္လုပ္တဲ့ ပံုၾကည့္ျပီးခြဲရမွာေပါ့..."
အမယ္.. စဥ္းေတာင္ မစဥ္းစားဘူးဗ်..။ ခ်က္ခ်င္းျပန္ အေျဖေပးသည္..။
"အမ ေတြ"
ေတာ္လွခ်ည္လား..။မယ္တင့္ကို ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ သိလိမ့္မည္မထင္မိတာ မွားျပီ..။ ပ်ား အံုတစ္ခုတြင္ ပ်ားမမ်ားသာ ၀တ္ရည္ရွာ အိမ္ေဆာက္ အလုပ္မ်ားလုပ္ရျပီး ပ်ားအထီးမ်ားမွာ ပ်ားဘုရင္မႏွင့္ ဘာညာကြိကြ ရန္သက္သက္သာ တာ၀န္ခ်ထားခံရသည္..။ ေျပာရင္းဆိုရင္း ပ်ားေတာင္ ျဖစ္ခ်င္လာျပီ..။ အခုေနမ်ား ေသသြားရင္ ဘ၀ကူးေတာင္ ေကာင္းမယ္မထင္ဘူး..။တစ္ခါထဲ တိရိစၧာန္ ဘ၀ကို တိုက္ရိုက္လက္မွတ္နဲ႔ သြားမွာ..။ ကၽြန္ေတာ္က ပ်င္းလို႔ေမးသည္ကို ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ျပန္ေျဖေတာ့လဲ ကၽြန္ေတာ္ မေက်နပ္ႏိုင္..။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမေက်နပ္တာကိုက  ကၽြန္ေတာ္မွားတာပါ..။
"ဘာလို႔ အမေတြလို႔ေျပာတာလဲ.."
"ဟုတ္တယ္ေလ.. အခုေခတ္ မွာ မိန္းမေတြက ပိုက္ဆံထြက္ရွာ အလုပ္ထြက္လုပ္ ေယာကၤ်ားေတြက အိမ္မွာ ႏွပ္ေနတာ သူတို႔လဲ အဲ့လိုပဲ ေနမွာေပ့ါ"
မွတ္ကေရာ..။
"ပ်ားအေၾကာင္း သိလို႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူးလား.."
"ဟုတ္ပါဘူး.. အခုေခတ္မိန္းမေတြ အလုပ္ထြက္လုပ္ၾကတာမဟုတ္ဘူးလား ေယာကၤ်ားေတြက အိမ္မွာေန ကေလးထိန္း. အ၀တ္ေလွ်ာ္ ထမင္းခ်က္"
"ရျပီ.. မယ္တင္"
"ၾသ.. ရျပီလား.."
"ရျပီ"
ေတာ္ေသးေပါ့..။ ကၽြန္ေတာ္ေတြးသလို ဘာညာကြိကြဖို႕ သက္သက္ လို႔ မေျပာလို႕..။ ဒီလိုနဲ႔ ပ်ားက ျပီးသြားသည္..။ ကၽြန္ေတာ္ လက္မေလွ်ာ့ေသး..။
"မယ္တင္.."
"ဘာတုန္း..."
ဒီတစ္ခါ ဘာတုန္းက စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုး စူပုတ္ျပီး ျပန္ထူးတဲ့ ဘာတုန္း လို႔ မထင္ပါနဲ႔..။ မ်က္လံုးကေလး ျဖတ္ခနဲ လွန္ၾကည့္ျပီး ျပံဳးစစနဲ႔ ျပန္ထူးတဲ့ ဘာတုန္း ပါ..။ သူလဲ ပ်င္းေနတယ္ ထင္ပါ့..။ ကၽြန္ေတာ္ စားျပီးခါစ ထမင္းပန္းကန္အနားေပၚမွာ အစာစားေနတဲ့ ျခင္ေလးတစ္ေကာင္ကို လက္ညိွဳးထိုးျပီး..။
"ဟိုျခင္ကိုျမင္လား... အဲ့ဒါအထီးလား အမလား.."
သူနည္းနည္းစဥ္းစားသြားသည္..။ သို႕ေသာ္ ခဏသာျဖစ္သည္..။
"အဲ့ဒါ အထီး"
ဟိုက္.. ေတာ္ခ်က္..။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ခုဏကလိုေလွ်ာက္ေျပာေနတာ မျဖစ္ႏိုင္...။ ဒီတစ္ခါက အထီး..။ ျပီးေတာ့ သူက ခုဏက ပ်ားတုန္းကလို ဘာညာကြိကြ သက္သက္မဟုတ္..။ သူ႕ဟာသူ အစာရွာစားေနျခင္းျဖစ္သည္..။ ျခင္ အထီးႏွင့္အမတြင္ အမမ်ားသာ ဥဥရန္အတြက္လူ၏ ေသြးကို အစာအျဖစ္စုပ္ယူရျခင္းျဖစ္သည္..။ အထီးမ်ားမွာ ယင္မ်ား ျဖဳတ္မ်ားကဲ့သို႕ပင္ အစာအစား အၾကြင္းအက်န္မ်ားႏွင့္ သစ္သီးမ်ားကုိ အစာအျဖစ္စားၾကသည္..။ သိပ္မဆိုးလွေပ..။ မယ္တင္ဒါေတာ့ ေကာင္းေကာင္းသိပံုရသည္..။ အင္း.. သိပ္ေတာ့ မေသျခာလွ..။
"မယ္တင္.."
"အင္" ဟင္ လည္းမဟုတ္ အင္းလဲမဟုတ္ေသာ ၾကားထဲကအသံႏွင့္ ျပန္ထူးသည္..။
"ဘာလို႕ အထီးလို႕ေျပာတာလဲ.."
"ၾကည့္ပါလား.. အဲ့ဒီျခင္က ဗိုက္မပူဘူးေလ.. မိန္းကေလးဆို ဗိုက္ပူတယ္... ေယာကၤ်ားေလးဆိုဗိုက္မပူဘူး.."
"ဟာ.. ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနတာတုန္း.. "
"ဟုတ္ဘူးေလ.." ေျပာရင္းဆိုရင္း ထမင္းစားျပီးခါစ သူ႕ဗိုက္ပူပူေလးကို လက္ညွိဳးထိုးျပသည္..။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ ဗိုက္ကို လက္ညွိဳးထုိးျပျပီး..။
"ေတြ႕လား မိန္းကေလးဆိုဗိုုက္ပူတယ္.."
ၾသ.. ေတာ္ေသးသည္..။ သူကဒါေျပာခ်င္တာ ျဖစ္သည္..။ သူ႕ဟာနဲ႔ သူေတာ့ အဟုတ္...။ 'ဗိုက္ပူမွ ၾကိဳက္သူမ်ားတာ' ဆိုသည့္ စကားမွာ သူေျပာေနက်စကားျဖစ္သည္..။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဒီဗိုက္ပူပူေလးကိုပဲ... အဲ.. ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနမိမွန္းမသိ..။ အခုေနမ်ားေသသြားရင္ အဲ့ဒီဗိုက္ပူပူ ထဲ..။ ဘုရား ဘုရား.. ေခါင္းေတြေတာင္မူးတယ္..။ ဒီျခင္ကိစၥလဲ  ကၽြန္ေတာ္ ရႈံးႏွိမ့္သြားျပန္သည္..။ အခုတစ္ခါေတာ့ ေသျခာၾကည့္ေမးမွရမည္...။ ကၽြန္ေတာ္ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို ေသေသျခာျခာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ လိုက္ၾကည့္သည္..။ သူလဲစိတ္၀င္စားလာပံုရသည္..။ ဒီလိုေပါက္ေပါက္ရွာရွာေတြ ေမးတာကိုပဲ သေဘာက်သည္လား..။ သူေပါက္ကရေတြ ေျဖေနရတာကိုပဲ
ေပ်ာ္ေနသည္လားမသိေပ..။ ကၽြန္ေတာ့ဒူးကို ကုတ္ျပီ..။
"ေမးေလ.." တဲ့.. ။
"ဟိုနား Coconut က အဖိုလား အမလား.."
"Coconut မွာ Male, Female ရွိလို႔လား.."
ဟာဟ..။ သူဒါကိုမသိဘူး..။ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္ႏိုင္ျပီ....။
"ေအးေပါ့ ရွိတာေပါ့.." ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို ေျပာရင္း အုန္းပင္ကိုလွမ္းၾကည့္မိသည္..။ အုန္းပင္မွာ အုန္းပန္းေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာႏွင့္.. အုန္းပင္ အဖိုၾကီး..။
အမလို အရုပ္ဆိုးဆိုး.. အသီးတစ္ျပြတ္ႏွင့္မဟုတ္..။ အုန္းပင္အမ ထံမွ အုန္းပန္းမရေပ..။ အုန္းပင္အဖို ထံမွလည္း အသိီးမရေပ..။
အင္း ေျပာရင္နဲ႔မွ စဥ္းစားၾကည့္သည္..။ အပင္ေတာင္မွ အဖိုက ပို၍လွသည္..။ တိရိစာၦန္ တြင္လည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပင္ ျဖစ္သည္..။
ေဒါင္းတို႔ လိုငွက္မ်ိဳးဆို ပို၍ေတာင္ သိသာေသးသည္..။ အထီးမွာ အေတာင္အလက္ အေရာင္ အေသြးစံုႏွင့္..။
အမတို႕မွာ အေရာင္မြဲမြဲ အေတာင္က်ဲက်ဲ ႏွင့္ျဖစ္သည္..။ လူဆိုလွ်င္ပို၍ သိသာသည္..။ (ဥပမာ kosaturn ကုိရႈ..)
မယ္တင္ အုန္းပင္ကုိေသျခာၾကည့္သည္..။ သူသိပ္မျမင္ရ၍ ထင္သည္..။ ကၽြန္ေတာ္ အႏိုင္က်င့္သလိုမ်ားျဖစ္သြားလား မသိေပ..။ သူက မ်က္လံုးသိပ္မေကာင္းေပ..။ မယ္တင္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင့္ အိမ္ခန္းထဲ ၀င္သြားသည္..။ အႏွစ္ႏွစ္ အလလ မတပ္ပဲထားေသာ.. သူ႕မ်က္မွန္အပဲ့ေလးကို ထုတ္တပ္လာသည္..။ လက္နက္ကိရိယာ အျပည့္ႏွင့္ဆိုေတာ့ မ်က္ႏွာက ခုဏကမ်က္ႏွာႏွင့္ လားလားမွ မဆိုင္..။ သူ၀ရံတာ အထိထြက္ျပီး အုန္းပင္ကိုၾကည့္သည္..။ ျပီးမွ ကၽြန္ေတာ့ဘက္ကို ဇတ္ကနဲ႔လွည့္ျပီး..။
"အဲ့ဒါ .. အဖို.."
"ဘာ..လို႕ ေျပာတာလဲ အဖိုလို႕..". ကေတာက္..။ မွန္သြားျပန္ေသးသည္..။ ဒီေန႔ေတာ့ ႏိုင္စရာအေၾကာင္းမရွိေတာ့ေပ..။
မယ္တင္ျပန္ေျဖသည္ကို ၾကားျပီး ကၽြန္ေတာ္ ဆံပင္မ်ားပင္ ေထာင္သြားသည္..။
"ၾကည့္ေလ ဥတစ္လံုးမွမပါဘူးေတြ႔လား.. Coconutလူနဲ႔မတူဘူး" တဲ့...
အမယ္ေလး မယ္တင္ရဲ႕ မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး..။ အဲ့ဒါ ဥမဟုတ္ဘူးမယ္တင္ရဲ႕... နာမည္ကပဲ coconut ..။ တစ္ကယ္ nut မဟုတ္ဘူး..။ ဟိုးအပင္ထိပ္ဖ်ားမွာေလ..။ အဲ့ဒါ အသီးေပါ့..။ အင္း.. လူနဲ႔ေတာ့ မတူဘူးေပါ့..။ မေျပာခ်င္ပါဘူးဆို မယ္တင့္ အေၾကာင္းကို..။   ေနာက္ၾကံဳေတာ့လည္း ေျပာတာေပါ့..။