ႏွလံုးသားမဲ့

ေပ်ာက္ရွခဲ့ျပီ ခ်စ္သူ
ေလေျပေလး တစ္ခ်က္အေ၀့မွာတင္
ငါ့ၾကယ္စင္ေတြ ေပ်ာက္ရွခဲ့ျပီ..
ေရွ႕တိုးမရ ေနာက္ဆုတ္မရနဲ႔
ငါ့ညေတြအကုန္ သန္းေခါင္ယံ မွာပဲရပ္ေနၾကျပီ..
ၾကယ္စင္ေ၀းတဲ့ ငါ့ည သန္းေခါင္ယံ
အေမွာင္ဆိုတာ ေတာင္ အေမွာင္ထဲမွာ ျပန္ေပ်ာက္ေနေပ့ါ
မင္းကို ရွာေဖြဖို႔ထြက္သြားတဲ့ ငါရဲ႕ ႏွလံုသားကိုေတာင္
ငါျပန္ရွာမေတြ႕ေတာ့ဘူးခ်စ္္သူ
ေနပါေစေတာ့ေလ..
ငါမလိုခ်င္ေတာ့ပါဘူး
သူ႕ သခင္ကိုပစ္ျပီး
မင္းေနာက္ကိုေကာက္ေကာက္ပါေအာင္
လိုက္သြားတဲ့ ႏွလံုးသား အမိုက္
သူ႕ထိုက္နဲ႔ သူ႔ကံ
သူေက်နပ္သလို ခံပါေစေတာ့ေလ…။

ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ထဲ အေမရယ္..

အေမ..
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ထဲ အေမရယ္..
သူမ်ားေတြ အခက္ေတြ႕ေနတဲ့ ဒီေလာကဓံ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးေက်ာ္ျဖတ္ျပမယ္ဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ္..
စိတ္ညစ္လြန္းမက ညစ္ေနရင္ေတာင္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေလာက္ဟစ္လိုက္တာနဲ႔ အားအင္အျပည့္ျပန္ျဖစ္ခဲ့တ့ဲ.. ကၽြန္ေတာ္..
ဒီေန႔ စိတ္ညစ္တာကို ေနာက္ေန႕ အကူးမခံခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္..
ကေလး ဘ၀က ငိုေနရင္းေတာင္ ျဖတ္ျပီးရယ္ျပတတ္တဲ့ကၽြန္ေတာ္..
ရင္ဘတ္ထဲက နာတဲ့ဒဏ္ကိုေတာ့ မခံႏိုင္ဘူး.. အေမ..
ကၽြန္ေတာ္ခံစား ရတာေတြ ေျပာျပဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ ပဲရွိတယ္အေမရယ္..
အခုကၽြန္ေတာ္ ေရးေနတဲ့စာ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္ေနတဲ့ အရာေတြကို အေမတို႕ ဖတ္ရမွာမဟုတ္ပါဘူး..
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့ရင္ထဲက ေျပာတဲ့စကား..
ရင္ထဲကနားနဲ႔ပဲ နားေထာင္ေပးပါအေမရယ္..
တစ္စံုတစ္ရာ ကို ျမတ္ႏိုးမိတဲ့ ေနရာမွာ အျပစ္ရွိတယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါမွ မယူဆဖူးပါဘူး
ကၽြန္ေတာ္အဲ့ဒီအျပစ္ေတြခံေနရတယ္ အေမ..
နာက်င္မႈေတြ ဒဏ္ရာေတြ ကို မျမင္ေယာင္ျပဳရင္း
ေနာက္ကြယ္က အရာတစ္ခုကို တေမ့တေမာ ေငးမိတာဟာလည္း ျမတ္ႏိုးမႈေပါ့ အေမရယ္..
သူရာအားကိုးနဲ႔ ဒဏ္ရာကို ေျဖေဖ်ာက္ဖို႕..
"ငါဟာ ဒီလိုမ်ိဳးလုပ္မဲ့ ေယာကၤ်ားမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးကြ.." လို႕ ကၽြန္ေတာ္ မာနၾကီးၾကီး မဟစ္ေၾကြး၀ံ့ပါဘူး အေမ..
ဒါေမပယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ ဒီသူရာဆိုတဲ့ေဆးဟာလဲ အသံုးမ၀င္ပါဘူး..
နာက်င္စရာေတြရဲ႕ အေ၀းဆံုးကို သတၱိေၾကာင္တဲ့ ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ထြက္ေျပးပုန္းေရွာင္ဖို႕..
ဟူး… ျမတ္ႏိုးမႈနဲ႔ေ၀းရာကို ဦးတည္တဲ့ ေျခလွမ္းအတြက္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အားမရွိဘူးအေမရယ္..
ေနာက္ဆံုးေတာ့…
ရင္ထဲက အရႈိးရာ အစင္းရာ ဗရပြနဲ႔ ႏွလံုးသား၊
ဖမ္းဆုပ္မရတဲ့ ျမတ္ႏိုးမႈနဲ႔
ဖြင့္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ သံေခ်းတက္တံခါးတစ္ခုကလြဲရင္..
ကၽြန္ေတာ့္မွာရွိတာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲရယ္…