ငါမျမင္ႏိုင္တဲ့ ေကာင္းကင္ရဲ႕ တစ္ဖက္မွာ
ငါရွာေနတဲ့ၾကယ္စင္ေလးရွိသတဲ့..
မျမင္ႏိုင္တဲ့ အကာအရံ နဲ႔
မေရာက္ႏိုင္တဲ့ အကြာအေ၀း ရဲ႕
ဟိုတစ္ဖက္က အဖိုးတန္ အရာတစ္ခုဟာ
တန္ဖိုးရွိရဲ႕လား
အခြံသက္သက္ ေသတၱာတစ္လံုးထက္
အဖိုးတန္ရတနာ ထည့္ထားတဲ့ေသတၱာ
ဖြင့္ခြင့္မရွိလဲ
တန္ဖိုးရွိေနသတဲ့လား
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါေလ..
ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ .. ငါ..
မျမင္ႏိုင္တဲ့ အလင္းနဲ႕လဲ လင္းတတ္ခဲ့ပါျပီ..
မရႏိုင္တဲ့ အေႏြးနဲ႔လဲ ေထြးတတ္ခဲ့ပါျပီ..
ၾကယ္စင္ရယ္…
No comments:
Post a Comment