Thursday, February 17, 2011

က်ည္တစ္ေတာင့္၏ အိပ္မက္ (၈)

စေန မ်က္လံုးအ၀ိုင္းသားႏွင့္ ျမငိျမင္ရာလိုက္ၾကည့္ေနသည္..။ ေဟာင္ေကာင္ဆိုတာ ဒါလား...။ တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးေသာစေနအဖို႕ အရာရာသည္ အသစ္အဆန္းခ်ည္းသာ..။
"ဇြဲ..မိုက္တယ္ေနာ္.. ေဟာင္ေကာင္က"
"ေအး မင္းတို႕ေတာသားေတြအတြက္ေတာ့ ဟုတ္တာေပ့ါကြြာ.. ငါတို႕အတြက္ကေတာ့ရိုးေနပါျပီ.."
"ဘာ.. မင္းကေရာက္ဖူးလို႕လား.."
"သံုးႏွစ္သားတုန္းက ေရာက္တယ္လို႕ အေမကေျပာဖူးတာပဲ.. ဟီး.."
"ႏြား.." စေန အားရပါးရဆဲလိုက္သည္...။
သူတို႕သေဘၤာ Victoria ဆိပ္ကမ္းကိုကပ္ေတာ့ ညပိုင္းေရာက္ေနျပီ..။ စေနတို႕စိတိထဲ မွာေတာ့ ကမၻာအေရွ႕ဘက္သို႕ ခရီးထြက္လာၾကသူမ်ားပီပီ အေစာၾကီးရွိေနသလိုု ျဖစ္ေနသည္..။ တကယ္ေတာ့ ေဟာင္ေကာင္တြင္ ကိုးနာရီေက်ာ္ျပီ..။ သို႕ေသာ္ေဟာင္ေကာင္၏ညက ညႏွင့္ပင္မတူေခ်..။ ေတြ႕ျမင္ရေသာ လူမ်ားက အိမ္မ်ားတြင္လူပင္ရွိပါဦးမလား ထင္စရာပင္..။
"ေကာင္ေလးေတြ.." ဂၽြန္က စေနႏွင့္ဇြဲကို ေနာက္မွလွမ္း၍ ေခၚလိုက္သည္..။
"အန္ကယ္ဂၽြန္.." တကယ္တမ္းခြဲရေတာ့မည္ဆိုေတာ့ စေနေရာဇြဲပါစိတ္မေကာင္းၾကေပ..။ ေျခာက္လေက်ာိေက်ာ္ ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ ပင္လယ္ျပင္ၾကီးတြင္ အတူေနခဲ့ရေသာ လူေလးလက္တစ္ဆုပ္စာကို သံေယာဇဥ္ျဖစ္မိသည္..။ သို႕ေသာ္ ေတြ႔ဆံုလာျပီးလွ်င္ ခြဲၾကရမည္မွာ ဓမၼတာပင္..။
"ေရာ့.. မင္းတို႕အတြက္.."ဟုဆိုကာ ဂၽြန္က ဇြဲတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို အထုပ္ေလးတစ္ထုပ္စီေပးသည္..။
"စေန.. ငါမင္းကိုေပးတဲ့ဘူးထဲမွာ.. ငါအၾကိဳက္ဆံုးဓါးေျမာင္တစ္လက္ရယ္.. ေဟာင္ေကာင္မွာဆက္သြယ္ရမယ့္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လိပ္စာရယ္.. မင္းအိတ္ကပ္ထဲ အျမဲထည့္ထားတဲ့ က်ည္တစ္ေတာင့္အတြက္.. သင့္ေတာ္မယ့္ ေသနတ္ေလးတစ္လက္ရယ္.. 9mm Beretta ဆိုရင္သေဘာက်မလား.."
"ဟာ.. က်တာေပါ့ အန္ကယ္ရယ္.."
အန္ကယ္ဂၽြန္ကဆက္ျပီး..။
"ဇြဲ.. မင္းကိုေတာ့ ဟိုေကာင့္လို အမ်ိဳးမ်ိဳးမေပးေတာ့ဘူး တစ္မ်ိဳးပဲ.."
"ဟာ.. အန္ကယ္ကလဲ.. ကၽြန္ေတာ့က်ေတာ့.."
"ဟ.. မင္းကမင္းလိုအပ္တာမွန္သမွ် ကိုယ္တိုင္ထြင္ျပီးေတာ့ လုပ္လို႔ရတယ္.. မင္းအဓိကလိုအပ္တာ အဲ့ဒါေတြထြင္ဖို႕ ေငြပဲမလား.. အမ်ားၾကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ကြာ.. ငါစုထားတဲ့ေငြ.. ၁၀၀၀၀ ေလာက္ဆိုရင္ မင္းအတြက္အေထာက္အကူျဖစ္မွာပါ.."
ဇြဲစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည္..။ အန္ကယ္ဂၽြန္ သူတို႕ကိုဒီေလာက္ ဂရုစိုက္မည္မထင္ခဲ့..။
"အန္ကယ္.. ကၽြန္ေတာ္အာသာၾကီးကို ဆံုးမျပီးရင္.. အန္ကယ္နဲ႕ သေဘၤာေပၚျပန္လိုက္မယ္ဗ်ာ.."
"ဟားဟားဟား.. ဘာမင္းက.. ငါးမၾကိဳက္တဲ့ေကာင္က သေဘၤာသားလုပ္မယ္ဟုတ္လား.."
"အစားအေသာက္က အေရးမၾကီးပါဘူးဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ့္မွာ မိသားစုဆိုလို႕ စေန႔ အန္ကယ္ပဲရွိတာ"
"ေအးေအး.. လာခဲ့ လာခဲ့ ..ဒါေပမဲ့ ေဟာင္ေကာင္သူေလးေတြေတာ့ေခၚမလာနဲ႔ေနာ္.. ဟားဟားဟား.."
တျဖည္းျဖည္းေ၀းျပီးက်န္ခဲ့ေသာ အန္ကယ္ဂၽြန္၏ ရယ္သံမ်ားက အသက္မပါမွန္း သူတို႕ႏွစ္ေယာက္စလံုး သိပါသည္..။ အန္ကယ္ဂၽြန္ တကယ္ေပ်ာ္လွ်င္ရယ္ေသာ အသံကို သူတို႕ေျခာက္လလံုးလံုး ၾကားဖူးခဲ့ၾကျပီးျပီ မဟုတ္ပါလား..။
----------------------------xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx-----------------------------
ဆူးထိုင္ဖံုေပၚသို႕ ဒူးေလးတုတ္ျပီးထိုင္လိုက္သည္..။ ေရွ႕က ဆူရွီးပန္းကန္ထဲသို႕ အဓိပၸါယ္မဲ့ စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္..။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွ ခ်မ္းက..
" ဟိတ္.. စားေလ.. ဘာလုပ္ေနတာလဲ.."
" ဟင္... အင္း.. "
ဆူးစိတ္မပါတပါ ျပန္ေျပာသည္..။ '၀င္ခြင့္ျပဳပါရွင္' ဟု အဓိပၸါယ္ရေသာ ဂ်ပန္စကားသံႏွင့္အတူ စကၠဴတံခါးကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ေသာ ဂ်ပန္၀တ္စံုႏွင့္ ေဟာင္ေကာင္သူေလးတစ္ေယာက္ ဆာေတးအိုးေလးကိုင္ျပီး ၀င္လာသည္..။ ခြက္ေသးေသးေလးႏွစ္ခြက္ကို ခ်မ္းေရွ႕တစ္ခြက္ ဆူးေရွ႕တစ္ခြက္ ခ်ေပးျပီး ငွဲ႔ေပးမည္အျပဳ ခ်မ္းက လက္ကာျပျပီး ျပန္လႊတ္လိုက္သည္..။ သူစကားကို ႏွစ္ေယာက္ထဲေျပာခ်င္သည္..။ ဤဆိုင္သို႕ ေရြးလာျခင္းမွာလဲ စကားေအးေအးေဆးေဆး ေျပာလို႔ရျခင္္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္..။ ေခ်ာင္က်ေသာ ဤဆိုင္ေလးသို႕လာသူအမ်ားစုမွာ ေဟာင္ေကာင္ဖြား ဂ်ပန္မ်ား၊ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ားႏွင့္ တရုတ္အနည္းငယ္တို႔ ျဖစ္သည္..။ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ား အဖို႕ သူတို႕ေျပာသည့္ စကားကို ၾကားသြားလဲ ကိစၥမရွိ..။ ေဟာင္ေကာင္ဖြား ဂ်ပန္မ်ား ႏွင့္ တရုတ္အနည္းငယ္တို႔ကလဲ သူတို႕ေျပာေသာအဂၤလိပ္စကားကို ေရေရလည္လည္ နားမလည္ႏိုင္ၾကေပ..။ ေဟာင္ေကာင္မွာ ၁၉၉၇ မတိုင္မွီက အဂၤလန္ႏိုင္ငံ၏ လက္ေအာက္ခံ ကိုလိုနီတစ္ခုျဖစ္ျပီ ရံုးသံုးစာကို အဂၤလိပ္စာဟု သတ္မွတ္ခဲ့ေသာ္လည္း အရပ္သံုးစကားမွာမူ တရုတ္စကားႏွင့္ မေလးစကားတို႕သာ အဓိကျဖစ္သည္..။ ခ်မ္းႏွင့္ဆူးတို႕ အခုအခ်ိန္အထိ စကားမစျဖစ္ေသး..။
"ခ်မ္း.. ငါ့ကိုေျပာမယ္ဆိုတာ ဘာလဲ.."
ဆူးကစိတ္မရွည္သလို ေမးသည္..။ ခ်မ္းကမ်က္ေမွာင္တစ္ခ်က္ ကုတ္ျပီ စားပြဲကို ငံုၾကည့္လွ်က္
"ငါတို႕ အာသာကိုတိုက္ခိုက္ ဖို႕ Plan ဆြဲမွရေတာ့မယ္ဆူး"
ဆူးကစိတ္၀င္တစားႏွငိ့
"နင့္မွာ အၾကံရွိလို႔လား ခ်မ္း.."
"ေအး..ဒါေပမဲ့ နင္နဲ႕ တုိင္ပင္ဦးမွာပါ.."
"ေျပာၾကည့္ေလ.."
----------------------------xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx-----------------------------
"ငါတို႔ ဘာစလုပ္မလဲစေန.. " ဇြဲကေမးသည္..။
"ငါကေတာ့ အန္ကယ္ဂၽြန္ေပးတဲ့လိ္ပ္စာကို အရင္သြားခ်င္တယ္.. ငါတို႔ရဲ႕ တစ္မွ်င္ထဲေသာ ၾကိဳးစက အဲ့ဒါပဲ.."
ဇြဲက စေန႔ထဲမွ လိပ္စာေရးထားေသာ စာရြက္ေလးကိုလွမ္းယူျပီး..
"Aberdeen ဆိပ္ကမ္း ေလွအိမ္ေပၚက Snake ဆိုပဲ.. လိပ္စာကတိက်လွခ်ည္လား.. အန္ကယ္ဂၽြန္က ေနာက္တာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး..ေနာ္"
"ဒီလိုပဲေမးသြားရမွာေပါ့ ေလွအိမ္နံပါတ္တို႔ နာမည္တို႕မပါဘူးလား.."
"EZ.393 တဲ့..ဘာလဲေတာ့မသိဘူး.."
"အဲ့ဒီနဲပါတ္ကိုေတြ႕ရင္္.. ျပီးျပီေပါ့ဇြဲဲရ.."
"ဟ.. ငတုံးရ အဲ့ဒီေလာက္မလြယ္လို႕ေျပာေနတာေပါ့.."
"ဘာလို႔"
စေနကနားမလည္စြာျပန္ေမးသည္..။
"Aberdeen က တံငါသည္ေတြေနတဲ့ေနရာ ေလွေပၚမွာေနၾကတဲ့ အိမ္ေတြခ်ည္းပဲကို ေထာင္နဲ႔ ခ်ီတယ္. ဒါေတာင္ ေရေပၚစားေသာက္ဆိုင္ေတြ မပါေသးဘူး"
"လာပါကြာ.. မရွာလို႔မွမရပဲ.."
စေနတို႔ႏွစ္ေယာက္ေနစရာ စားစရာ မရွာေသးပဲ Aberdeen ဆိပ္ကမ္းသို႕ေျပးၾကသည္..။ တစ္ေလွျပီးတစ္ေလွ ကူးကာရွာၾကသည္..။ ေလွအဆင္း ျမင္းအတက္ဆိုသည့္စကားေတာင္ စိတ္နာခ်င္သလိုရွိလာသည္..။ ေတြ႕မဲ့ေတြ႕ေတာ့ ေနာက္ဆံုး အစြန္ဆံုးေလွ..။ သူ႕ဟိုဘက္ဆက္သြားလွ်င္ ေရထဲပဲရွိေတာ့သည္..။ EZ.393..။ ေလွဦးတြင္ တုန္ခ်ိခ်ိဘိုးၾကီးတစ္ဦး မီးဖိုေလးတစ္ဖိုႏွင့္ ငါးကင္ေနသည္..။ ဇြဲကလွမ္း၍
"Snake နဲ႔ ေတြခ်င္လို႕ပါ အန္းကုန္း(အဘိုး)"
"ဟင္းဟင္းဟင္း.."
အဘိုးၾကီးက မ်က္လုံးလွန္ၾကည့္ျပီး.ရယ္သည္..။ သူမ်က္လုံးေတြက အရြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ ေတာက္ပေနသည္ဟုုထင္ရသည္..။ မီးဖိုေၾကာင့္ထင္ပါရဲ႕..။
"အဘိုးဟုတ္လား.. ဟင္းဟင္းဟင္း"
"ခင္ဗ်ာ..."
စေနတို႕ႏွစ္ေယာက္စလံုးေၾကာင္သြားသည္..။ ဒီအဘိုးၾကီးသူ႕ကို အဘိုးလုိ႕ေခၚတာၾကိဳက္ပံုမရ..။ ဇြဲက စကားကိုျပင္၍
"ကၽြန္ေတာ္ အန္ကယ္လို႕ေခၚတာပါ.. တရုတ္စကားမတတ္လို႔ပါ .. စိတ္မရွိပါနဲ႔ခင္ဗ်ာ.."
အဘိုးၾကီးကတစ္ခ်က္ျပံဳးျပီး အထဲ၀င္သြားသည္..။ ဇြဲႏွင့္စေနတို႔ အျပင္မွာပဲ ေယာင္လည္ေယာင္လည္ႏွင့္ က်န္ခဲ့သည္..။ ခဏအၾကာ တြင္ လူငယ္တစ္ဦး ေလွ၀မ္းထဲမွ တက္လာသည္..။ စေနတို႕ နွင့္ မတိမ္းမယိမ္း ျဖစ္္သည္..။ အလြန္ဆံုးၾကီးလွ ႏွစ္ႏွစ္ သံုးႏွစ္ေပါ့..။ စုတ္ျပတ္ေနေသာ ေလွအိမ္အတြင္းမွ ထြက္လာေသာ္လည္း သူက Suit အျပည့္အစံု ၀တ္ထားသည္..။ သူကပင္စ၍..
"အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ထင္တယ္.. ငါက အလုပ္ကိစၥဆို ဒီမွာမေျပာဘူး..မင္းတို႔မသိပံုေထာက္ရင္.. ေဟာင္ေကာင္ကမဟုတ္ဘူးထင္တယ္.."
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို Blue Maria သေဘၤာကပၸတိန္ မစၥတာဂၽြန္နီၤလႊတ္လိုက္တာပါ.."
"ဘာ ဂၽြန္ လြတ္လိုက္တာ..ဟုတ္လား... ျပပါဦး အေထာက္အထား.."
စေနေခါင္းၾကီးသြားသည္..။ အန္ကယ္ဂၽြန္ ကဘာမွ မမွာလိုက္ေပ..။ သူအသဲအသန္စဥ္းစားသည္..။ 'ဓါးေျမာင္..ဟုတ္ျပီ..' စေနဓါးေျမာင္ ကို ထုတ္ျပလိုက္သည္..။ Snake က ျမင္ျမင္ခ်င္း..
"ဒါ ဂၽြန္႔ ဓါးေျမာင္ပဲ.. ကဲဲ ေျပာကိစၥ"
"အတိုျခံဳးေျပာရရင္.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ အာသာရြန္၀ယ္လီဆိုတဲ့လူကို ျပန္ျပီးပညာေပးခ်င္လို႔ပဲ.."
"ဟိုးဟိုး..ဒီေလာက္ဆိုရျပီး.. ငါလက္ခံတယ္.. တစ္ခ်က္က ဂၽြန္လႊတ္လိုက္တဲ့ သူေတြမို႔.. မဟုတ္ရင္မင္းတို႔ငါနဲ႔ ေစ်းစကားေျပာတာတင္ မိုးလင္းသြားမယ္.. ေနာက္တစ္ခ်က္က အာသာ ဆိုရင္.. အလကားလုပ္ေပးမယ္.. ငါတစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ..ငါတို႕ ေအးေအးေဆးေဆး တစ္ေနရာသြားျပီးစကားေျပာတာေပါ့.. ငါလဲဘာမွမစားရေသးဘူး.. ဒီမွာကတစ္ေယာက္ထဲေနတာဆိုေတာ့့ ျဖစ္သလိုပဲေဟ့.."
"ဗ်ာ.."စေန ထ၍
"ခုဏက အဘိုးၾကီးတစ္ေယာက္ေတြ႕ပါတယ္.."
ထိုအခါ. Snake က အဘု္ိးၾကီးတစ္ေယာက္အသံမ်ိဳးျဖင့္...
"ငါ့ကို အဘိုးၾကီးလို႔ေခၚတယ္..ဟုတ္လား... ဟင္းဟင္းဟင္း."
"ၾသ.. ခင္ဗ်ားက အဲ့ဒီ အဘိုးၾကီးပဲကို.." ဇြဲက တအံ့တၾသဆိုသည္..။
"ဟုတ္ပ့ါ.. ငါက လိမ္ရမယ္လွွည့္ရမယ္.. ဆို အကုန္လုပ္တယ္..ကဲပါ...လာ.. လိုက္ခဲ့.."
Snake က ဇြဲႏွင့္ စေနကို ဆိုင္တစ္ဆို္င္သို႕ေခၚသြားသည္..။ ဂ်ပန္ဆိိုင္ေလး..။ သီးသန္႕ခန္းေလးေတြကို္ယ္စီႏွင့္ တိတ္ဆိပ္ျငိမ္သက္ေနသည္..။ ေနာက္ကြယ္မွ ဂ်ပန္ရိုးရာ ဗ်တ္ေစာင္းေတးတစ္ပုဒ္ကို တိုးတိုးေလးဖြင့္ထားသည္...။ Snake က သူထိုင္ေနက် အခန္းတစ္ခုဆီသို႕ ဦးတည္သြားလိုက္သည္..။ ထိုအခန္း၏ ကပ္ရက္အခန္းတြင္ေတာ့ ခ်မ္းႏွင့္ဆူးတို႕ႏွစ္ေယာက္ အာသာ့ကိစၥကို အၾကီးအက်ယ္ ေဆြးေႏြးေနၾကသည္..။ ထိုင္ထိုင္ခ်င္း .....

No comments:

Post a Comment